روایت تکاندهنده اسناد محرمانه صدور ویروس ایدز به ایرانآنچه مستند «قویدل» را متفاوت جلوه میدهد این است که حاصل یک کار پژوهشی تلخ و رنجآور در قالبی شیرین و پرجاذبه بستهبندی و عرضه شده است. برخی دچار این تصور هستند که وقتی از توصیف «سینمایی» درباره یک فیلم مستند استفاده میکنیم به این معنی است که صرفا مدت زمانی یک ساعت و نیمه یا دو ساعته داشته باشد! اما آنچه یک فیلم مستند را شایسته عنوان سینمایی میسازد، برخورداری از روایتی داستانی و دراماتیک است. این اتفاق در مستند «قویدل» به شکل اعلی و فوقالعاده رخ داده است. طوری که مخاطب فراموش میکند آنچه میبیند یک مستند است، چون حاصل دسترنج علی فراهانی صدر کارگردان، سعید الهی تهیهکننده و احمد قویدل راوی، هم از نظر تحقیقی و هم روایی، پر و پیمان و لبریز از دقایق و لحظات شگرف است. میتوان تصریح کرد که «قویدل» از نظر جاذبه داستانی، از اغلب فیلمهای داستانی سالهای اخیر سینمای ما، داستانگوتر است. طوری که در این مستند، هم قهرمان وجود دارد و هم ضدقهرمان، هم لحظات وحشت و هراس و هم موقعیت کمدی و هم تعلیق و غافلگیری و کاتارسیس یا پالایش نهائی.قویدل سراغ یک موضوع ملتهب و ترسناک رفته است. این فیلم به ماجرای ورود خونهای آلوده به ویروس ایدز از فرانسه به ایران میپردازد. احمد قویدل راوی و شخصیت اول فیلم است که فرزند خودش در اثر خون آلوده به بیماری هموفیلی ابتلا مییابد و در مسیر بررسی این موضوع، به نماینده قربانیان خونهای آلوده برای رسیدن به حقوقشان تبدیل میشود. فیلم به فراز و نشیبهای او در این مبارزه نفسگیر و دهشتناک میپردازد. اما آنچه در این فیلم به آن اشاره نشده است، نقش یک شخصیت مرموز و مخوف به نام «لوران فابیوس» در انتقال خونهای آلود, ...ادامه مطلب
جشنواره رسانه ها که قبلا به نام جشنواره مطبوعات شناخته می شد، بعد از 10 سال تعطیلی، با برگزاری آئین اختتامیه به پایان رسید. این جشنواره توسط دولت حسن روحانی که اساسا با نقد و رسانه و خبرنگار، میانه چندان خوبی نداشت تعطیل شد و به همت دولت سیزدهم ، دوباره راه اندازی شد. نکته جالب این است که بخش قابل توجهی از نامزدها و برگزیدگان این رویداد، منتقدان دولت بودند.اما ...بیست و یکمین جشنواره مطبوعات، دچار کاستیهایی هم بود که شاید بخشی از آن ها به دلیل تعطیلی 10 ساله این جشنواره باشد.برخی از مهمترین ضعفها:اطلاعرسانی، انتشار خبر و تبلیغات جشنواره «بسیار ضعیف» بود، به گونهای که اکثر روزنامهنگاران حرفهای و باسابقه یا از برگزاری این جشنواره مطلع نبودند و یا انگیزه و دلیلی برای شرکت در آن نداشتند!عدم حضور اکثر داوران در مراسم اختتامیه و جای خالی آنها موقع اهدای جوایز، چشمگیر بود. بله، فقط سه نفر از داوران جشنواره رسانه ها در این مراسم حضور داشتند و سایرین به جشنوارهای که خودشان داور آن بودند نیامدند.بولتن یا ویژه نامه جشنواره ای که برای انتخاب و معرفی برترین آثار رسانه ای برگزار می شود، خودش سطح چندان بالایی ندارد و دچار اشتباهاتی هم هست! به طور مثال، درحالی که بخش بزرگداشت های این دوره به تجلیل از احمد توکلی، عماد افروغ و محمود دعایی اختصاص داشت، در این بولتن فقط به توکلی و افروغ پرداخته شده و دعایی سهوا یا عمدا نادیده گرفته شده است! سطح محتوای مطالب منتشر شده و گرافیک و طراحی صفحات و ... در سطحی بسیار پایینتر از این جشنواره قرار دارد.تجلیل از مرحوم عماد افروغ در این جشنواره، قابل توجیه نیست. دکتر افروغ، یک جامعهشناس و در دورهای نیز فعال سیاسی و نماینده مجلس بود. او هیچ گاه ب, ...ادامه مطلب
جشنواره نوسازیچهل و یکمین جشنواره فیلم فجر، یک رویداد مهم و قابل بررسی است. چراکه وقتی به فهرست فیلمهای به نمایش درآمده در بخش مسابقه این دوره جشنواره فجر نگاه میکنیم، آنچه جلب توجه می کند، حضور پرتعداد جوانان و فیلماولیهاست. طوری که از 24 فیلم حاضر در بخش مسابقه سینمای ایران، 10 فیلم، کار اول کارگردانها بود و تعداد دیگری نیز فیلم دوم. از این نظر، جشنواره چهل و یکم رکورددار معرفی کارگردانهای تازه نفس و جدید به سینمای ایران است. به همین دلیل هم اگر بنا باشد لقب یا برچسبی به این رویداد بزنیم «جشنواره نوسازی» مناسبترین عنوان است. بخشی از آینده هنر هفتم ما در این گردهمایی تجلی یافت و میتوان افق پیش را بر اساس آن تماشا کرد. مثلاً این دوره فیلم فجر، نویدبخش ظهور فیلمسازانی است که رویکردی گریز از مرکز و بومیگرا دارند. یعنی حواسشان به همه نقاط ایران هست. چون در فیلمهای این جشنواره، تنوع اقلیمی و قومی گستردهای جریان داشت. براساس آنچه طی ۱۰ روز گذشته در جشنواره فجر دیدیم، نگاه امیدبخش و رهاییجو در سینمای نوین ما اهمیت افزونتری خواهد داشت. جشنواره فیلم فجر این خاصیت را هم دارد که میتوان نقاط ضعف را هم شناخت و برای برطرف ساختن آن همت گماشت. به طور مثال در این دوره، اغلب فیلمنامهها کمرمق و نحیف بودند. باید دست به کار شد و برای ارتقاء این سینما تدبیری اندیشید تا سطح فیلمنامهها افزایش یابد. از دیگر ویژگیهای چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر، حضور پررنگ آثاری با موضوعات مرتبط با مقاومت و دفاع مقدس است. در این میان، فیلم «سرهنگ ثریا» به عنوان یک پدیده خودنمایی کرد. فیلم اول لیلی عاج- که قبلا در تئاتر فعالیت میکرد- از زاویهای تازه به منافقین میپردازد. فیلم «اتاقک گلی» هم از, ...ادامه مطلب
وقتی ساخت سـیـمـرغ را به شیخ نشینها سفارش میدهند... نشانهای از بیهویتیسفارش ساخت تندیسهای جشنواره# فیلم# فجر به یک کشور حاشیه خلیج فارس گرچه در نگاه اول عجیب به نظر برسد؛ چرا که نماد این جشنواره#، ی, ...ادامه مطلب
سیمرغ سرگردان و آشیانه گم شده! جشنواره# فيلم فجر درحالي به سي هفتمین دوره برگزارياش رسيده كه هنوز هم در شیوه برگزاری# و نحوه ارزیابی، دچار نوعی سرگردانی است. هیچ گاه سبک و سیاق مشخص و معینی در برگزاری# , ...ادامه مطلب
نبرد تازهای در راه استسی و ششمین جشنواره فیلم فجر نیز همچون دورههای قبل، با حاشیههای پررنگتر از متن آغاز شد. جشنوارهای که پر از اتفاقات تکراری است اما پر تکرارترین حادثه آن، تغییر هر ساله در نحوه برگزاری جشنواره است. تغییراتی که نه مطابق با علم و منطق بلکه همراه با سلیقه دبیر جشنواره فجر به وقوع میپیوندند. مشکلی که ناشی از عدم هويتمندی و فقدان راهبرد و چشمانداز رخ میدهد. اما شگفتانگیزترین اتفاق در این دوره از جشنواره فیلم فجر، دور بودن ساختار و عناصر اجرایی آن با مولفههای یک جشنواره سینمایی استاندارد است. به طور مثال، با کدام منطق و عقلانیتی ممکن است که فیلمهای سینمایی، انیمیشن، مستند و کوتاه در یک بخش رقابت کنند؟! با چه ملاکهایی میتوان این آثار نامتجانس را در کنار هم هدف قضاوت و داوری قرار داد؟مسئلهای که درباره بزرگداشتهای این جشنواره نیز صادق است. برای کارگردانی مراسم بزرگداشت برگزار شد که سال هاست هیچ فعالیت مهمی در زمینه سینما نداشته است. او در حالی از سوی جشنواره امسال بزرگ داشته شد که در یکی از آخرین فیلمهای خودش به تحریف آشکار بخشی از تاریخ انقلاب پرداخته بود. نتیجه هم این شد که همین آقای کارگردان مراسم افتتاحیه جشنواره فجر امسال را به حاشیه برد. حاشیههایی که حتی انتقاد خبرگزاری وابسته به وزارت ارشاد را نیز برانگیخت! اما جشنواره فیلم فجر در سی و ششمین, ...ادامه مطلب
گافهایی که «بمب» پیمان معادی را خنثی کردندسرگردانی در روایت، احساسات گرایی غلیظ، نشانه نگاری افراطی دهه 60 و تناقض در محکومیت جنگ، «بمب» پیمان معادی را خنثی کردهاند.این فیلم همان طور که در پسوند عنوانش آمده، قصد ترسیم یک عاشقانه در دوران جنگ و زیر بمباران را داشته. اتکای اصلی درام فیلم نیز بر فضاسازی شدید احساسی است. اینکه یک نوجوان در کشاکش ترسناک پناهگاه و خیل بارش بمب ها بر شهر، وارد یک تجربه عاطفی و عاشقانه می شود، ایده جدیدی است. اما این ارتباط در سطح احساس گرایی افراطی یا سانتیمانتالیسم باقی می ماند. در تقارن با این عشق هم سرمای رابطه ایرج و همسرش وجود دارد. این رابطه هم ابتر می ماند و نه آغاز سردش قانع کننده است و دقیقا معلوم نیست که چرا زن و شهر به چنین وضع رسیده اند و نه گرمای واپسینش.فیلم «بمب» تلاش بسیار زیادی در نمایش نشانه های دهه 60 دارد، اما این تلاش، بسیار گلدرشت است و از فضای درام بیرون می زند. گویی فیلمساز از قطار کردن این همه شمایل و نشانه از آن دوران فقط خواسته توانمندی خود در این زمینه را به رخ بکشد. این درحالی است که این فیلم از بسیاری مسائل و حقایق مهم اجتماعی و مردمی آن مقطع از تاریخ کشورمان، ازجمله شوق زیاد بسیاری از نوجوانان برای حضور در جنگ، کمک های مردم به جبهه، بازگشت اسرا، جانبازان یا تشییع شهدا و ... باز مانده است. شخصیت پردازی و شکل و قیافه پسر بچه, ...ادامه مطلب
جشنواره فیلم کودکان یا مدرسه پیرمردها؟ «جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان» برخلاف اسم پرطراوت و شورانگیزش، امروز به رویدادی کسلکننده، خسته، فاقد خلاقیت و نوآوری و تکراری تبدیل شده است. این جشنواره برخلاف انتظار، بیش از آنکه محل بروز استعدادهای نونهال یا درخشش ایدههای هنری جدید درباره چگونگی کا, ...ادامه مطلب
سواحل کن همراه با امواج صهیونیسم و ایران هراسی درحالی که هفتادمین دوره جشنواره فیلم کن، به طور آشکاری در جهت اهداف سیاسی و ایدئولوژیک عمل کرد، اما همچنان با استقبال مسئولان و فیلمسازان دولتی در ایران مواجه شد. حتی پذیرفتن یک فیلم ضعیف و بیمایه اما ضدایرانی و همچنین دعوت از وزیر رژیم صهیونیستی که, ...ادامه مطلب