آرش فهیم در نشست فیلم «صدای منو میشنوید؟»:

توجه به معضلات اجتماعی و اقتصادی هم بخشی از مسئولیت سینمای مقاومت است

نشست نقد و بررسی فیلم «صدای منو میشنوید؟» در پانزدهمین جشنواره فیلم مقاومت، با حضور صادق پروین آشتیانی، کارگردان، حسن عباسی، تهیه کننده، سعید داخ، بازیگر و آرش فهیم، منتقد برگزار شد.
آرش فهیم در این نشست گفت: ما در سال های پس از جنگ شاهد فیلم های حوزه دفاع مقدس زیادی بوده ایم که از لحاظ پرداختن به دو دسته تقسیم می شوند. یکی فیلم هایی که مربوط به خود جبهه و جنگ می شوند و دیگری فیلم هایی که مرتبط با اتفاقات و شرایط پس از جنگ است، اتفاقا بسیاری از فیلم های مهم ما در حوزه دفاع مقدس (همچون آژانس شیشه ای) در همین دسته جای می گیرند.
وی افزود: یکی از دلایلی که باعث شده فیلمسازها کمتر سراغ ساخت فیلم هایی در فضای جنگی بروند، مسئله تامین بودجه و پر هزینه بودن امکانات سخت افزاری است. برای همین بخشی از فیلم های این حوزه به سراغ موضوعات پس از جنگ رفته اند. اما در این نوع فیلم ها به دلیل نبود جلوه های ویژه و صحنه های جنگی، باید روی قصه و دراماتیزه کردن داستان بیشتر کار شود.
فهیم با اشاره به اینکه فیلم «صدای منو میشنوید؟» فیلمی شاعرانه بود که توانسته به خوبی مفاهیم دفاع مقدس را با شرایط امروزی گره بزند، یادآور شد: انتظار و هجران یکی از موقعیت های درام است که می توان با تکیه بر آن فیلمی تراژیک ساخت. این فیلم هم برپایه همین موقعیت ساخته شده است.
وی در پاسخ به محمود گبرلو، مجری نشست که پرسید «آیا می توان فیلم «صدای منو میشنوید؟» را در حوزه سینمای مقاومت قرار داد؟» گفت: بله، چون از یک طرف به ماجرای بازگشت بخشی از پیکر یک شهید پرداخته و از طرفی هم این موضوع با مسائل اقتصادی و اجتماعی امروز همراه شده است. به نظر من این یکی از وظائف سینمای مقاومت در شرایط فعلی است. این نوع فیلم ها نمی توانند به مسائل اجتماعی و مشکلات اقتصادی که بخش قابل توجهی از مردم ما امروز با آن درگیر هستند بی توجه بود. همچنان که در این دوره از جشنواره فیلم مقاومت هم شاهد فیلم هایی هستیم که به این مسائل و ازجمله به نقد فساد اقتصادی پرداخته اند.
فهیم ادامه داد: با توجه به رویکرد نمادین فیلم، کنار هم قرار گرفتن مضمون دفاع مقدسی با نقد اجتماعی در این فیلم، راهبرد درستی بوده، اما بازگویی همه مشکلات جامعه امروز، باعث شده تا بخشی از آن ها از فیلم بیرون بزنند و با درام، پیوند نیابند. مثل پرداخته به ماجرای لغو شدن کنسرت، که نه ربطی به داستان کلی فیلم دارد و نه به شکل منطقی و باور پذیر اتفاق افتاده.
این منتقد در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: گاهی شعارهایی از شخصیت های فیلم می شنویم مبنی بر اینکه جنگ اتفاق بدی بوده و ما از جنگ نفرت داریم. برای همه ما مسلم است که جنگ اتفاق خوبی نبوده است و شعار دادن چند باره در این باره بیهوده است.